Bugün biraz nostalji yapalım istedik.
Eskişehirli olmak nasıl bir şeymiş bakalım.
Amatör kümede de olsa Eskişehirsporludur.
Kentini sever, Eskişehirli olmaktan her zaman onur duyar.
Hamamı sever (Yıkanmadan havuza girmez)
Soğuk havaya alışıktır (Sıcağı sevmez)
Kalabak suyu içer (Her evde yedek bir bidon vardır)
Patikçi Kadir, Kör Kamil, Baki Dalyancı, Sarar, Aşçı Mahir, Trakyalı, Alçak Hamam, Dekovil, Pazartesi hamamı, Bayat Pazarı, Çarşamba pazarı, Abdülselam, kuzulu köfteci isimlerini iyi bilir.
Bu kentin velisi de delisi de makbuldür diyerek Abidin’i, Deli İbrahim'i çok iyi bilir ve hoşgörü gösterir.
Kentten ayrıldığında uçak ve tren sesini özler.
Bademlikte mutlaka havuza girmiştir. Bademlikte mutlaka bir bardak çay içmişliği vardır.
Kanlıkavak, Nuribey, Regülatör görmeyen Eskişehirli yoktur.
Haşhaşlı ve çibörek mutlaka yemiştir.
Dürüsttür yalanı dolanı bilmez ve politikayı sevmez.
Tatarı, manavı, karadenizlisi, çerkezi, göçmeni hep barış içinde yaşar.
Kılıçoğlu’nun önünde kız arkadaşını beklerken çok ağaç olan vardır.
Karakedi’de arka arkaya iki bardak boza içer, kesmez evdekilere de alır.
Mazlumlarda su muhallebisi veya keşkül yemiştir.
Arife günü, şanslıysa şayet helvacılarımızdan kakolu helva alır. Çocuklar içinde nuga helvasını unutmaz..
Çarşamba pazarında 1 liralık çorabı 0.75 kuruşa almak için taksiye 10 TL vermiştir.
Kaç yaşında olursa olsun en güzel hamburgeri Pino’da en güzel pastayı Venedik’te yemiştir.
Titanik’te çay simit keyfi yapmışlığı vardır.
Hayatında ilk defa yürüyen merdivene esnaf sarayında binmiştir. Ve ilk kız arkadaşını esnafın önünde beklemiştir.
Trene binmediyse bile istasyonda birini uğurlamış ya da karşılamıştır. İstasyon köfecisi İbo ile Ali ile merhabalığı bundandır.
Yalanı sevmediği gibi kumarı da sevmez, Beyazgül ve Başaran Babadan (Şimdi ikisi de yok) piyango bileti alır.
Sevdimi yürekten içti mi adam gibi içer, Eskişehir restoranın tavasını, Çardağın sifon birasını, Anteplinin mezesini yemiş içmişliği vardır
Kızları çok canlar yakar, ya anam der ağlar ya hamam der ağlar.
Dünyada ilk defa başka takımdan transfer teklifi alan Amigo Orhan’ın memleketidir Eskişehir.
Eskişehirli olmak, Meşhur DDY düğün salonunda evlenmektir. Saim’in çile bülbülüm şarkısında herkese şarkı söyletmesidir.
Bir zamanlar Bağlar geçidinde trenlerin manevra yapmasını beklerken okula geç kalmaktır.
Bir zamanlar Porsuğa bakarak Sümerbank’ın ne renk basma ürettiğini bilmektir
Porsukta sandal sefası yapmaktır kürek çekmektir.
Eskişehirli olmak ayrıcalıktır…
