El işi ustası Handan Uyar, eski zamanların çeyiz sandıklarında kalan ve unutulmaya yüz tutmuş kanaviçe ve oyaları tekrar değerlendirerek duvar dekorasyonu haline getiriyor.
Geçmişte özellikle çeyiz sandıklarını süsleyen kanaviçe ve iğne oyası, uzun uğraşlar ve ciddi bir emekle elde ediliyordu. Genellikle eşarpların kenarlarına dikilen oyalar için kadınlar saatlerini harcayarak iğne ile küçük motifler işliyordu. Günümüzde bu tip tasarımlar ve ürünler, artık eskisi kadar tercih edilmiyor. Eskiden bu kadar emek verilerek hazırlanmış ürünlerin sandık diplerinde kaldığını ve yeterince değer görmediğini belirten el işi ustası Handan Uyar da bu duruma dikkat çekmek adına çevresinden eski oya ve kanaviçeleri topluyor. Uyar, kullanılmış veya sandıktan hiç çıkmamış bu ürünleri tekrar değerlendirerek duvar dekorasyonu haline getiriyor.
“Amacım sadece kendi ürettiklerimi satmak”
Dikiş işlerine annesi dolayısıyla başladığını ve kendisinin de merakı ile bir atölye açtığını anlatan 54 yaşındaki Handan Uyar, “Rahmetli annem dikiş öğretmeniydi, dolayısıyla ben de onun yanında hep dikiş yardımcısı olarak çalıştım, ama kendim de çok meraklıydım el işlerine. Hiç boş oturamazdım. İstanbul’da kız meslek lisesi el sanatları ve çiçek bölümü mezunuyum. Eskişehir Odunpazarı Turistik bölgesinde böyle bir dükkân açmak istedim. Amacım sadece kendi ürettiklerimi satmak. Hiçbir şeyi hiçbir şekilde satın almıyorum” diye konuştu.
“Bu ürünler çöpe gitmemeli bir şekilde değerlendirilmeli”
Eski malzemeleri, kanaviçeleri ve oyaları, kullanılmış dahi olsalar toplayıp değerlendirdiğini aktaran Uyar, bu ürünler ile ev dekorasyonu için nazarlıklar ve süslemeler yaptığını dile getirdi. Bu tip unutulmaya yüz tutmuş ürünlerin çok değerli olduğunu ifade eden Uyar, “Annelerimizin hepsinin bildiği ve hatta gaz lambası ışığında yaptığı işler bunlar ve hepsi benim için çok önemli ve değerli. Bunlar sandıklarda kalıyorlar. Kullanılsa da hiç kullanılmadan sıfır olarak bile senelerce sandıklarda kalmış işler var. Eşten, dosttan, çevremden buluyorum, topluyorum. Kıyamıyorum, bazen ‘Babaannemiz öldü, sandık eşyasını attık’ diyorlar, çok üzülüyorum. Çöpe gitmemeli bunlar ve bir şekilde değerlendirilmeli diye düşünüyorum ve onun için uğraşıyorum” sözlerini kullandı.
“Turistler yerlilerden daha çok ilgi gösteriyor”
Elinden çıkan ve eski malzemelerin tekrar değerlendirildiği dekorasyon ürünlerine daha çok turistlerin ilgi gösterdiğini anlatan Uyar, “Bu beni biraz üzse de turistler, Türklere göre el işlerine biraz daha meraklılar. Belki memleketlerinde el işlerini bilmedikleri için olabilir, ama çok da güzel anlıyorlar. ‘Bu çok güzel’ deyip özellikle el işleri ve el örgülerine yaklaşıyorlar, onlardan satın alıyorlar. Yabancıların ilgisi çok daha fazla” dedi.
