Gece 03,51.
Şehir dışında okuyan kızım görüntülü arıyor. Saniyeler içinde açtım telefonu. Nabız yüksek. Telaş hat safhada. Kızım ağlıyor. Konuşamıyor. Gelen arama hal hatır sormak için oldukça geç bir saat. Sakinleştirmeye çalışıyorum. Bir an kendini topluyor ve tek kelime ile ne olduğunu anlatıyor. Öldü…
Daha açmadan telefonu o saniyeler içinde tahmin etmiştim aslında ne olduğunu. Kısacık bu bekleme süresinde aklımdan çok şey geçti. Belli ki teselliye ihtiyacı vardı. Aslında ramazan bayramının ilk gününden beri onu hazırlamaya çalıştım bu sona. Onun kadar benim için de zor bir kayıp bu. Kolay değil hasta, biraz da yaşlanmış bir döneminde, zayıf, sıska mı sıska ama bir o kadar da masum güzelliğe sahip bir vaziyette idi Bal, kızım tarafından sahiplenildiğinde. Daha sağlıklı, ya da yavru iken bir hayvan sahiplenmek yerine o zor olanı tercih etti. Doğumu 11 ocak 2020 olarak kayda geçen Bal; 17 şubat 2023 itibari ile kızım İkra Nisa tarafından sahiplenildi. Temmuz ayında Amerika’ya giderken kime nasıl emanet edeceği endişesi çoktan başlamıştı kızım için. Ama daha önemli sorunlar vardı. Çünkü ‘exotic’ cinsi bu güzel kedi sağlık sorunları yaşıyordu. Bayram tatilinde Eskişehir’e birlikte geldiler. 6 gün boyunca her gün veterinere götürdü Bal’ı. Serumlar, tahliler, ilaçlar…
Bursa’ya dönünce de tedavi oradaki veterinerler tarafından devam etti. En son gece durum az çok belli olmuştu. Ve Bal öldü.
Benim de bir patili dostum var. Adı Kuzey. Samoyed ırkı bir köpek. Kızımın ruh halini o kadar iyi anlıyorum ki. Sadece şu kadarını söyleyeyim o bir hayvan bakma sorumluluğunu kendine, ailesine, arkadaşlarına ve en çok da Bal’a ispatladı. İlk günden itibaren ona gösterdiği şefkat, merhamet benim için de gurur vesilesidir. Lakin patili dostlarımıza insanmış gibi değil de bir canlı olarak davranmalıyız. Burası biraz sıkıntılı. Onlar Allah’ın dilsiz canlıları. Ama insan yerine koyduğumuz vakit duygu karmaşası yaşıyoruz. Ve kurduğumuz bağ da bu çerçevede ilerliyor. Onlardan insan gibi anlayış, insan gibi davranış bekliyoruz. Patili dostlarımızı hayatımızda doğru bir yere oturtmalıyız.
İkra Nisa Bal’ı Bursa Büyükşehir Belediyesi’nin hayvan mezarlığına götürmeye karar verdi ama lokasyon uzak olduğu için özel firma tarafından tahsis edilen hayvan mezarlığına gömüldü.
Bursa Belediyesi hayvan mezarlığı hizmetini uzun yıllardır başarı ile devam ettiriyor.
Eskişehir’de de bir adım atılmıştı aslında hayvan mezarlığı için. Karapazar’da bulunan araziye Belediye Hayvan Mezarlığı yapacaktı. Ama alanda tarihi eser çıkınca sit alanı ilan edildi ve çalışma durdu. Şu an yer araştırılıyor. Seçim öncesi vaatlerinden biri ‘hayvan mezarlığı’ bir diğeri de ‘Hayvan Bakımevi ve Doğal Yaşam Alanı Projesi’ idi Ayşe Hanımın. Hayvan bakım merkezi inşaatı hızla devam ediyor. Bir an evvel de hayvan mezarlığı için arazi bulunursa hayvanseverlerin içi rahat edecek.
Evet. Bal. Artık aramızda değil ama anılarda, fotoğraflarda, videolarda yaşayacak. Bir duygusal anı olarak da burada, köşemde de dursun istedim. O dün kızımın gönlünün baş köşesinde bugün ise bir gazete köşesinde. Ama hep özlemle…
Saygı İle efendim.
