Bebeklerin annelerinden ayrılınca ağlaması, çoğu zaman anneler için zorlu bir durumdur. Bu davranış, genellikle bir kriz veya problem olarak algılanabilir, ancak aslında bebeklerin gelişimsel sürecinin doğal bir parçasıdır. Bebeğinizin sağlıklı gelişimi, ebeveynleriyle kurdukları güçlü bağlara dayanır. Bu bağlanma, bebeğinizin ileride dünyaya güvenle bakabilmesi, duygusal gelişiminin temellerini atabilmesi ve diğer insanlarla sağlıklı ilişkiler kurabilmesi için çok önemlidir. Bu süreç, çocuk gelişiminde kritik bir rol oynar ve iki ana aşamadan oluşur: Güvenli Bağlanma ve Güvenli Ayrışma.
Güvenli Bağlanma Nedir? 
Güvenli bağlanma, bebeğin ebeveynine ya da bakım veren kişiye güçlü bir duygusal bağ kurmasıdır. Bu bağ, bebeğin kendini güvende hissetmesini sağlar ve dünyayı keşfetmeye istekli hale gelmesine yardımcı olur. Bu süreç, genellikle 0-18 ay arasındaki dönemde en belirgin şekilde gelişir. Bu yaş grubundaki bebekler bağlanma figürüne güçlü bir duygusal bağımlılık gösterir. Annenin veya bakım veren kişinin yakınlığı, güvenliği ve ilgisi, bebeğin sağlıklı gelişimi için çok önemlidir. Çünkü annelerini bir güven kaynağı olarak görürler. Bu dönemde, bakım veren kişinin kısa süreli yokluğu dahi, bebeğin dünyasında önemli bir kaygı yaratabilir ve genellikle ağlama ile kendini gösterir. Ancak bu durum, gelişimsel bir aşama olarak görülmelidir. Ağlama, bebeğin kendisini ifade etme biçimlerinden biri olup, aynı zamanda güvenli bağlanma kurduğunun ve bu bağa duyduğu güvenin bir göstergesidir.
Güvenli Ayrışma Nedir? 
Ayrışma, çocuğun ebeveyninden bağımsız bir birey olarak gelişmeye başladığı, doğal bir büyüme sürecidir. Bu süreç, doğumdan yaklaşık 2 yaşına kadar bebeklerin anneleriyle sıkı bir bağ kurdukları dönemde başlar. İlk yıllarda bebekler, kendilerini annelerinin bir parçası olarak görürler. Anneleriyle birlikte olma, onların güvenliğini ve duygusal ihtiyaçlarını karşılayan bir kaynaktır. Bu dönemde, bebekler anneleriyle ayrılmaktan rahatsız olabilir, çünkü güven duygusunu ve duygusal dengeyi annelerinden alırlar.Ancak, 2 yaşına yaklaşırken çocuklar, kendilerini "annesinden ayrı bir birey" olarak keşfetmeye başlarlar. Bu dönemde, çocuklar yavaş yavaş yürümek, el tutmak ve yeni beceriler kazanmak gibi gelişimsel adımlar atarlar. Bu, onların bağımsızlık yolunda attıkları ilk adımlardır. Kendiliğin farkına varma, hem gelişimsel olarak doğal bir süreçtir ama hem çocuk hem de anne için duygusal olarak zorlu olabilir.
Çocuk, ayrışmaya çalışırken bazen korku ve kaygı yaşar. Hem anneye yakın olma isteği duyar hem de bağımsız olmak ister. Bu süreçte, çocuğun hem anneye olan bağımlılığı hem de yeni bir birey olma çabası arasında bir gerilim ortaya çıkar. Çocuk bu aşamada, hem kendini keşfetmeye başlar hem de güvenli bağlarını kaybetmekten korkar. Bu dönemde, ebeveynlerin sabırlı ve anlayışlı olması oldukça önemlidir. Çocuğunuzun güvenli ayrışma sürecini desteklemek için, ona güven verici ve sabırlı bir ortam sunmanız gerekir.
Aileler Ne Yapmalı? 
Ebeveynler, güvenli bağlanma sürecini desteklemek için çocuklarına sevgi ve ilgi göstermeli, güvenli bir ortam sağlamalıdır. Çocuğun kaygılarını göz ardı etmeden, sabırla ve anlayışla yaklaşmak önemlidir. Güvenli ayrışma sürecinde ise ebeveynler, kısa süreli ayrılıklar yaparak çocuklarını bu süreçte alıştırabilir. Saklambaç gibi oyunlar, çocuğun ayrılık ve yeniden birleşme kavramlarını anlamasına yardımcı olabilir. Ayrılık anlarında çocuğa güven verici sözler söylemek, onun kaygısını azaltabilir ve güvenli bir ayrılma süreci sağlayabilir.
Unutmayın, her çocuk farklı hızda gelişir ve bu süreçte çocuğunuzun doğal ihtiyaçlarını anlamak, ona en iyi şekilde destek olmanızı sağlar. Sabırlı ve anlayışlı bir yaklaşım, çocuğunuzun güvenli bağlanma ve ayrışma süreçlerini başarıyla geçirmesini sağlar.