Ortaya Çıkan Öfke Kontrolünü Nasıl Sağlar?
Öfke kontrolü sorunu yaşanan deneyimlerin geçmişi, yansıtılamayan öfkeler ya da kişisel yaşantılardan kaynaklanabilir. Önemli olan, öfkenin bozulmasına varmak ve bundan çıkmak için adımlar atmaktır. Eğer bir ebeveynin öfkesi farklılaşırsa, ilk adım olarak öfkesinin sorgulanması gerekir. Çoğu zaman, öfkenin gelişiminin genişlemesi ve uzaklara yayılması, daha sakin bir yaklaşımı benimsemeye yardımcı olabilir.
Çocuk Dürtüleri ve Ebeveyn Tepkileri
Çocukların, hareketleriyle hareket eder ve bilgisayarların bölümleri genellikle sinirlendirmek değildir. dağıtımlarını, öfkelerini kontrol ederken bu gerçeği unutmamalıdır. Önemli olan, performansın performansına değil, performansın kendisindedir. Örneğin, bir raporda "Kardeşine vurulduğu için çok kötü bir çocuksun" demek yerine, "Başkalarına vurmak doğru bir davranış değil diyebilirsiniz.
Öfke Kontrolü ve Çocuk Disiplini
Zaman zaman çocuğunuzun sizi bilerek sinirlendirdiğini düşünebilirsiniz. Ancak gerçekte o, sadece hayatı keşfetmeye çalışan küçük bir insandır. Öfkeyle verilen cezalar disiplin sağlamayı zorlaştırdığı gibi, istenmeyen davranışların tekrarlanma ihtimalini de artırabilir. Bunun yerine, sakin ve kararlı bir yaklaşım sergilemek daha etkili olacaktır.
Bağırmak çocukları korkutur ve olumsuz duygular hissetmelerine neden olur. Öncelikle, sinirlendiğinizde kendinize biraz zaman tanıyın. Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalışın ve gerekiyorsa kısa bir süre ortamdan uzaklaşın. Öfkenizi kontrol altına aldıktan sonra, sorunun çözümüne odaklanabilirsiniz.
Her yanlış davranışa müdahale etmek gerekmeyebilir. Kimseye zarar vermeyen ancak rahatsız edici olabilecek bazı davranışlar göz ardı edilebilir. Ancak, çocuğun kendine ya da başkalarına zarar verdiği durumlarda müdahale etmek şarttır. Davranışları bu şekilde kategorize ettiğinizde, bazı konuların sizi eskisi kadar rahatsız etmediğini fark edebilirsiniz.
Ebeveynlik, sabır gerektiren ancak bir o kadar da keyifli bir süreçtir. Önemli olan, öfkenizi fark ettiğinizde kendinize zaman tanımak, müdahale edilmesi gereken ve edilmeyecek davranışları ayırt etmek ve çocuğunuzun davranışlarının altında yatan nedenleri anlamaya çalışmaktır. Eleştirinizi doğrudan çocuğa değil, sadece yanlış davranışına yönlendirmek de süreci daha sağlıklı hale getirecektir.
