Yeşilçam'ın unutulmaz simalarından Nubar Terziyan, güler yüzlü, iyi kalpli ve baba figürüyle sinema tarihine derin izler bırakmış bir oyuncuydu. 85 yıllık yaşamında Türk sinemasında, özellikle yardımcı rollerdeki başarısıyla tanınan Terziyan, izleyicinin gönlünde taht kurmuş bir "sütçü dede" ya da "vicdanlı doktor" olarak hatırlanıyor.
1948'de başladığı sinema kariyerinde 500'e yakın filmde yer alan Terziyan, hem samimi duruşu hem de doğaçlama yeteneğiyle, oyunculuk eğitimi almadan başarısını kanıtladı. Özellikle "Çalıkuşu" ve "Kanun Namına" gibi Yeşilçam klasiklerinde ve Agatha Christie'nin "Doğu Ekspresinde Cinayet" uyarlamasında bile izleyiciyi etkileyen bir figüran olarak yer aldı.
Sanatçının sinemaya olan bağlılığı ve mütevazı duruşu, "Rol ufak da olsa seyircinin gözünde büyütürüm ben." sözüyle özetlenebilir. Meslektaşlarının ona "baba" diye hitap etmesi, onun sevgi dolu kişiliğini ve sinema camiasındaki yerini yansıtıyor.
Son filmi, Yavuz Turgul’un "Aşk Filmlerinin Unutulmaz Yönetmeni" oldu. Vefatından önce, sinemadaki katkıları 5. Ankara Film Festivali'nde "Emek Ödülü" ile taçlandırıldı. Terziyan'ın anılarını yazdığı "Ne İdim, Ne Oldum" kitabı, onun duygu dolu dünyasını anlamak için önemli bir eser olarak okuyucularıyla buluştu.
Nubar Terziyan, 14 Ocak 1994'te aramızdan ayrılmış olsa da filmleriyle her daim hatırlanacak, Yeşilçam’ın güler yüzlü sembollerinden biri olmaya devam edecek.
