Anadolu Üniversitesi Grafik Bölümü 1.sınıf öğrencisi 19 yaşındaki Aslı Demir, geçtiğimiz günlerde okula giderken bir kuşun yerde yatığını gördü. Muhabbet kuşu olduğunu anlayan Demir, onu yakaladı. Daha sonra harçlıkları ile ona kafes, yem ve sıkılmaması için salıncak alan 19 yaşındaki grafik bölümü öğrencisi kuşa bakmaya başladı. Kuşun eğitimli olduğunu anlayan Demir ve arkadaşları, yine harçlıklarını birleştirerek sevimli hayvanın sahibini bulmak için ilan bastırdı. Kuşu buldukları Yenibağlar Mahallesi sokaklarına tasarlayıp ilan hazırladılar. Normalde sahibi kuşu bulmak için ilan asması gerekirken, üniversite öğrencileri kuşun sahibini bulmak için ilan astı. Yaklaşık 1 aydır kuşa bakan Aslı Demir hem sevimli hayvana bağlanırken, hem de sahibinin kuşuna kavuşmasını istiyor.

“Aramızda bağ oldu vermeyi istemiyorum”
Aslı Demir muhabbet kuşunu bulduğu anı ve alışma süreci hakkında şöyle konuştu;
“Sabah derse gidiyorduk, tesadüfen hiç kullanmadığımız bir yolu kullanıyorduk ve bir anda önümüze düştü böyle. Zaten rengi çok açıktı ve direkt gördük o yüzden. Hemen ben yakaladım ve hani etrafa bakındık, belki arayan biri vardır diye. Hatta birkaç kişiye sorduk, kimse cevap vermedi yani sahibi değildi. Ben gittim kafes aldım ve bakmaya karar verdim. İlgilendim o gün, biraz baktım yani yem falan verdim. Sonra arkadaşlarla karar verdik hani poster yapalım hani sahibini bulalım diye. Üzüldük çünkü sahibine. Bulduğumuz bölgeye ve biraz da dışına yerleştirmeye çalıştık. Arkadaşlarımızla harçlıklarımızı birleştirip poster de yapmaya karar verdik. 30'ar tane ve sokaklara astık. Geri dönüş çok oldu yani gerçekten kuşların aynısı vardı sonunda ama çoğu ya erkekti, ya başka renkleri vardı farklı yerlerde. Bir adam aradı hatta ‘sahibi çıkmazsa ben sahiplenmek istiyorum' demişti. Gerçekten fotoğraf atıyorlar, çok benziyor gerçekten kuşlarına ama kayıp olma zamanları tutmuyor maalesef. Bazıları bir yıl önce kaydedilmiş oluyor, bazıları geçen hafta kaybetmiş oluyor. Bir aydır benle birlikte, kafes aldım kuş için, yem aldım, salıncak aldım sıkılmasın diye. Açıkçası aramızda bağ oldu vermeyi istemiyorum. Ben çok seviyorum hayvanları, kuşları özellikle. Zaten eğitimli hani, ele geliyor, konuşmuyor ama hani bakıyor seninle ilgileniyor, dans ediyor, çok tatlı böyle. Ama sahibi bulunursa üzülmem, sahibi için sevinirim. Apartta kalan bir arkadaşım var. Ona veriyorum, o bakıyor benim için. Ben ziyaret ediyorum onu sürekli zaten. Bakmış oluyorum ona da. Bazen görüntülü arıyor arkadaşım. Böyle dans ediyor sesimi duyunca çok tatlı oluyor.”