Odunpazarı Belediyesi’ne ait olan fakat belediye tarafından belli bir süre dahilinde işletmecilere kiralanan ünlü bir otel var. Tam olarak konum vermek gerekirse Osmangazi Üniversitesi tramvay durağının hemen dibinde. Ayrıca söz konusu otelin terasında şehir manzaralı nezih bir restoran var. Zemin katında ise yine eli yüzü düzgün bir bistro mevcut.
*
Odunpazarı Belediyesi’ne ait olan bu tesis ile ilgili Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nde (AİHM) görülen bir dava vardı. Davacı belediyeye bağış yapan arsa sahibi-sahipleri, davalı ise belediyeydi. Nihayet dava sonuçlandı. Fakat belediye aleyhine. AİHM kararına göre, belediye, ya tesisi boşaltarak bağış sahiplerine devredecek, ya da tesis bedeli kadar bağışçılara ödeme yapacak.
*
Dilerseniz şimdi, konuyu en başından anlatayım…
Konunun geçmişi Ayhan Boyer dönemine dayanıyor.
Dönemin Odunpazarı Belediye Başkanı Ayhan Boyer zamanında bir vatandaş, sosyal tesis yapılması şartıyla belediyeye arsa bağışında bulunuyor.
Ayhan Boyer görev süresi içerisinde arsaya herhangi bir inşaat çalışmasında bulunmuyor.
*
2004 yılında belediye başkanı seçilen Burhan Sakallı’nın göreve gelmesiyle beraber bağışlanan arsa hızla değerlendiriliyor. Bununla beraber yurt yapılmasına karar veriliyor. Dönemin Odunpazarı Belediye Başkan YardımcısıErman Gölet yurt inşaatıyla bizzat ilgileniyor. İnşaat bittikten sonra ortaya çıkan bina yurt olarak üç kez ihaleye çıkıyor ancak üçünde de katılımcı bulunamıyor. Yapılan tesisin yurt olarak ihale edilemeyeceğini anlayan belediye bu sefer binayı hastane olarak değerlendirmeye karar veriyor. Fakat bu düşünce de vücut bulmuyor, çünkü binanın fiziki olarak hastane şartlarını taşımadığı anlaşılıyor. Sonunda binayı otele çevirmeye karar veriyorlar. Otelin zemin katındaki dükkanlardan birini de kadın el ürünleri üretim ve satış noktası haline getiriyorlar ki, sosyal tesis şartını bir şekilde karşılasın. Bununla beraber otel bir şirkete kiralanıyor, şirket ise işletmeye başlıyor.
*
Tüm bunları gören ve sosyal tesis yapılması şartıyla arsa bağışı yapan bağış sahibi mahkemeye başvurarak ‘bağış şartının çiğnendiğini’, bağışlanan arsanın ‘sosyal tesis olarak değil ticarethane olarak kullanıldığını’ iddia ediyor.
Mahkeme belediyenin lehine sonuçlanıyor, otelin zemin katında yer alan bir dükkanın kadın el ürünleri üretim ve satış noktası olduğu vurgulanarak bağış şartının karşılandığı ifade ediliyor.
*
Takvimler 2014’ün 31 Mart tarihini gösterdiğinde, Kazım Kurt, Odunpazarı Belediye Başkanı olarak seçiliyor. Kazım Kurt’un göreve gelmesiyle beraber otelin zemininde yer alan kadın el ürünleri üretim ve satış noktası kapatılarak amacı dışında başka bir işletmeye kiraya veriliyor veyahut amacı dışında kullanılmaya başlanıyor. Bunu gören bağış sahibi bu sefer direkt Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) başvuru yaparak bağış şartının ihlal edildiğini, arsanın amacı dışında kullanıldığını öne sürüyor.
Ve nihayet AİHM davayı sonuçlandırıyor. Detaya girmeden aktarmam gerekirse... AİHM, bağışlanan arazinin amacı dışında kullanıldığını ve bağışçının sosyal tesis şartının sağlanmadığını ifade ederek davacı bağışçının haklı olduğuna karar veriyor. Böylelikle AİHM, Türk mahkemelerinin kararını bozuyor. Türkiye, AİHM’nin kararlarını kabul etmeyi taahhüt ettiği için de AİHM’nin kararına itiraz edilemiyor. Mahkemenin sonucuna göre belediye, ya tesisi bağışçıya devredecek ya da tesis bedelini bağışçıya ödeyecek.
*
Peki, süreç nasıl işleyecek?
AİHM kararı Yargıtay’a gönderdi. Yargıtay söz konusu kararı çok yüksek ihtimalle uygulayacak ve belediyeden de AİHM kararını uygulamasını isteyecek.
*
Bir soru daha…
Belediyenin, tesisin işletmesini verdiği şirketin ciddi bir zararı olabilir.
İşletmeci şirket bu zararı nasıl karşılayacak?
Elbette belediyeye tazminat davası açarak!
*
Yazımı sonlandırırken şunu söylemek istiyorum. Hep kullanılan bir deyim var. Ceketin ilk düğmesinin yanlış iliklenmesi… Odunpazarı Belediyesi merkezinde gerçekleşen bu olay tam da ceket-düğme deyimini hatırlatıyor. Ayhan Boyer arsayı almış. Burhan Sakallı sosyal tesis yapacağına otel dikmiş, sosyal tesis şartını idare etmek için kadın el ürünleri dükkanı açmış. Kazım Kurt gelmiş, idareten açık tutulan kadın el ürünleri dükkanını da kapatmış. Günün sonunda koca tesis belediyenin elinde patlamış! İlerleyen zamanlarda ne kadarlık bir kamu zararının oluşacağını da hep birlikte göreceğiz.
*
Unutmadan! Prof. Dr. Yılmaz Büyükerşen Bulvarı üzerinde sosyal tesis yapma şartı ile bağışlanan bir arazi üzerine Eskişehir Büyükşehir Belediyesi’ninde diktiği bir otel var! Otelin hiçbir yerinde herhangi sosyal alan görünmüyor. Baştan aşağı ticarethane. AİHM’nin Odunpazarı Belediyesi aleyhine verdiği karar emsal niteliğinde olabilir. Büyükşehir Belediyesinin diktiği otel de günün sonunda belediyenin elinde patlayabilir.Fakat burada zararlı olan belediyenin yöneticileri değil, onların tuzu kuru. Asıl zararlı çıkan, o zararı ödediğimiz vergilerle karşılayan bizleriz.
