Kapının önünde usulca bekleyen Sadık’ı fark eden işletme sahipleri, ona kapılarını açtı. İçeri girer girmez hemen en sıcak köşeyi buldu: Kırmızı bir ısıtıcının yanı! Yere kıvrılıp başını patilerine yaslayan Sadık, huzur dolu bakışlarıyla oradakilere teşekkür eder gibiydi.
Müşteriler ve çalışanlar, Sadık’ın bu tatlı misafirliğine kayıtsız kalmadı. Kimisi ona su verdi, kimisi de başını okşayıp sevgi gösterdi. Artık o kafenin müdavimi gibi görünüyor; sıcak bir köşesi, onu seven insanları ve huzur dolu bir ortamı var.
Eskişehir’in soğuk günlerinde sokak hayvanlarını unutmamak gerektiğini bir kez daha hatırlatan bu güzel an, Sadık’ın şansı değil, aslında hepimizin sorumluluğu. Kim bilir, belki sizin de kapınızı çalan bir Sadık olabilir.