Yazıma kendi yazdığım bir romandan alıntı yaparak başlamak istiyorum.
“Rampanın zorluğunu görmezsek, düzlüğün kıymetini anlayamayız.”
İlişkilerde yollar gibidir. Düz yolda gidenler sıkılır ve uyku haline bürünürler, kıvrımlı ve inişli çıkışlı yollar ilişkinizi diri tutar...
İlişkilerin kıymetini anlamak yalnızlığın kıymetini anlamakla eş değer bir durumdur.
Nasıl susadığımız zaman su içme ihtiyacı duyuyorsak ilişkilerimizi diri tutmalıyız. Peki bunu nasıl yapacağız?
Aslında çok kolay bir yöntemi var. Size birkaç gün sonra çöpe atılacak bir çiçek alın demiyorum. Ya da hatırı sayılır bir yemek yapında demiyorum. Akılda kalıcı şeyler yapabilirsiniz.
Size ve sevdiğinize özel şeyler...
Sen güzel kadın, sen güzel adam. Evliliğinizin ya da ilişkinizin bilmem kaçıncı senesi...
Zaman geçiyor ve size göre ilişki köreldi ve mototonlaştı.
Neden canlandırmaya denemiyorsunuz.
Neden ilk adımı karşı tarafın atmasına izin veriyorsunuz.
O sizden daha mı çok seviyor?
Başkaları duyarda sizi ayıplar mı? Her şey sizin gizinizdir.
Saygı ve sevgi dolu olmak çok zor değil. Biz değil miyiz?
Öğretmen sınıfa girince ayağa kalkan. Ama söz konusu makam değil.
Çocuğunuzun okuluna gittiğiniz zaman ne kadar öğretmene muhtaç olmasanız da saygıyla ayağa kalkıyorsunuz. Bu bize küçükken öğretildi. Ama bu saygılı davranış zamanla sevgiye ve terbiyeye dönüşmedi mi?
Neden birbirinizin kulaklarını güzel sözlerle doldurmuyorsunuz.
Neden körleşen ruhlarınızı okşamıyorsunuz.
Siz değil misiniz? Saatlerce çalışıp yorulan, siz değil misiniz? Haklı olduğunuz zaman ar damarınız çatlayana kadar kendinizi savunan.
Güzel sözlerle sevginizi sevgilinizi eşinizi kucaklayın.
Güzel dostlarım birbirinizi sevin. Emin olun her şey sona erdikten sonra kıymeti anlaşılıyor. Tanıyın birbirinizi anlayın. Bilmediğiniz rampalara çıkmaya çalışmaktansa, bildiğiniz düzlükleri eğlenceli hale getirin.
Hem vicdanen hem mantıken doğru olan budur. Yüzmeyin başkalarının denizlerinde boğulursunuz.
Yazımı Ferdi Tayfur’un bir şarkısının dörtlüğüyle bitiriyorum. (Rahmetle Anıyoruz)
Sevgiler çiçek gibi soldurmayalım
Umudu boşluklara savurmayalım
Hayat kısa dünyanın çilesi bitmez
Yılları acılarla doldurmayalım.