Eskişehirli iş insanı Hakan Çizmelioğlu, erken doğmuş bir bebekti; yaşamına devam etmesi zordu ama o, hayata sıkı sıkı tutunmuş bebeklerden olmuş. Çocukluğunda, tıpkı diğer çocuklar gibi tasolar, gazoz kapakları ve mahalle maçları ile günün nasıl geçtiğini anlamadığını anlatımlarından çıkarmak mümkün. Komşular arasında birbirlerine su içmeye ya da yemek yemeye gitmenin çok doğal karşılandığı, yardımlaşmanın, samimiyetin ve birlikte büyümenin temel olduğu mahalle kültürü ile büyümüş kendisi.
Lise yıllarından yaşadığı bir anı kötü bir anı bizi aynı paydada birleştirdi. Şöyle ki; İmam Hatip Lisesi'nde okurken, okul müdürünün öldürülmesiyle ilgili yaşanan korkunç olayda bahçede silah seslerini duyduğunu, bunu bir ömür boyu unutamadığını anlattı Hakan bey.O dönem benim annem de o müdürün sekreterliğini yapıyordu. Silah ona da doğrultulmuştu. Neyse ki annem hayatta ama o anı yıllar geçse de benim de hafızamdan silinmedi. Bunun üzerine konuşurken dedim hayat ne garip ve ne küçük… Hiç tanımadığınız bir insanla travmalarınızdan biri kesişebiliyor.
Hakan bey yurtta kaldığı yıllarda, öğretmenler yurt işletmeciliğini yeni öğrenirken, "Biz size bakıyoruz, boşlukları buluyoruz, kuralları ona göre koyuyoruz" demiş öğretmeni. Bu anıyı gülerek anlatıyor, aslında haylaz bir öğrenci olduğunu da gözler önüne sermekten çekinmediğini görüyoruz böylece. Ayrıca onlara İmam Hatip Lisesi’nden mezun olunca, bazı meslekleri yapamayacaklarını söylediklerinde asla pes etmediklerini ve iyi ki de etmediklerini dile getirdi.
Askerlik görevini tamamladığında hemen çalışmaya başladı. Mobilya sektöründe deneyim kazandıktan sonra inşaat sektörüne adım attı. Aynı zamanda emlakçılık yapıyor, emlak sektörünü gözbebeği olarak tanımlıyor. Siyasetle de tanışan Hakan bey, siyaseti bir araç olarak değil, bir amaç olarak görenlerden.
Her zaman, “İnsan parasını kaybetsin ama itibarını kaybetmesin” sözünü benimseyerek hayatını şekillendirdiğini belirtti. Onun için en önemli şeyin, paradan çok, kazandığı güven ve saygı olduğunu anlıyoruz.