Türk kültürünün en zarif sanatlarından biri olan ebru, yüzyıllardır sabrın, inceliğin ve hayal gücünün suyla buluşmuş hâlini temsil ediyor. Su yüzeyine serpiştirilen boyaların ahenkle hareket etmesiyle oluşan desenler, her biri eşsiz ve tekrarlanamaz eserler sunuyor. Ebru, sadece bir süsleme sanatı değil; aynı zamanda ruhu dinlendiren, sabrı öğreten ve estetik bakışı geliştiren bir gelenek.
Kökeni Orta Asya’ya dayanan ebru sanatı, Osmanlı döneminde özellikle hat sanatıyla birlikte kitap süslemelerinde yoğun olarak kullanıldı. Zamanla kendi estetik dilini oluşturan bu sanat dalı, bugün hem klasik üsluplarla hem de modern yorumlarla yaşamaya devam ediyor. “Battal ebru”, “gelgit”, “taraklı”, “çiçekli” gibi farklı tekniklerle yapılan desenler, sanatçının ruh haline göre değişiklik gösterebiliyor.
Ebru yapımında kullanılan malzemeler de oldukça özel. Kitreli su, doğal boyalar, at kılından yapılmış fırçalar ve özel ebru tekneleri, sanatın inceliklerini yansıtan detaylar arasında yer alıyor. Her adımında doğallık ve gelenekle harmanlanan bu sanat, sabırla ve dikkatle ilerlemeyi gerektiriyor.
Son yıllarda ebru sanatı, yurt içi ve yurt dışında açılan sergiler, atölye çalışmaları ve dijital platformlar sayesinde daha geniş kitlelere ulaşmaya başladı. UNESCO tarafından 2014 yılında Somut Olmayan Kültürel Miras Listesi’ne alınmasıyla uluslararası tanınırlığı da arttı.
Sanatseverlerin ilgisiyle yeniden popülerlik kazanan ebru, genç nesiller tarafından da öğrenilmekte ve geleceğe aktarılmakta. Ebru ustaları, bu geleneği yaşatmak ve özgün örneklerle sürdürmek için çalışmalarına devam ediyor. Suyun üzerinde var olan bu geçici güzellik, her damlasında kadim bir kültürün izlerini taşıyor.